Blog

Dertig loten zijn verkocht. Zodra alle betalingen binnen zijn wordt de winnaar van het zelfportret ‘One day I’ll fly away’ geselecteerd. Blindelings natuurlijk. En mijn boek ‘A house is not a home‘ gaat als troostprijs naar een andere winnaar. Nu binnen 9 uur de loten de deur uit zijn gevlogen ga ik niet wachten met de prijsuitreiking tot mijn verjaardag op 9 september. Dat duurt veel te lang. Snelle actie vraagt om snelle reactie.

Veel dank aan alle mensen die mij hun vertrouwen hebben geschonken en/of gewoon een gokje wilden wagen.
Dat vind ik superduperlief en doet me goed.
Wordt vervolgd!

Voor nu: Lekker slapen, welterusten!

I believe: The sleeper, 2008

Iemand vroeg: ‘Waarom organiseer je geen loterij?’ Ja, waarom eigenlijk niet, ik zie geen enkel bezwaar. Ik weet me al jarenlang gesteund door een trouwe achterban. Op deze manier kan ik mijn dankbaarheid laten blijken.
De hoofdprijs is mijn zelfportret ‘One day I’ll fly away’ in kleur of zwart-wit. Dat mag je zelf uitkiezen als je wint.

‘One day I’ll fly away’ 2010. Fine art color print on Hahnemühle photo rag, silver wooden frame+passe-partout. Image size 60×38 cm. Edition 3/25, numbered and signed.
Of
One day I’ll fly away, 2010. Fine art monochrome print on Hahnemühle photorag, silver wooden frame+passe-partout. Image size 60×38 cm. Edition 1/25, numbered and signed.

Normale verkoopprijs € 1900,00.

Als troostprijs verloot ik eenmaal mijn boek ‘A house is not a home’ (verkoopprijs € 39,50).
Via mail stuur ik jou het gekochte en genummerde lot. Bij dertig verkochte loten van € 25,00 per stuk trek ik hieruit een winnaar. Sluitingsdatum 9 september 2016 (mijn verjaardag!). De foto kan bij mij thuis worden afgehaald. Mocht je in het buitenland wonen, dan komen de verzendkosten voor rekening van jou als winnaar.
In het onverhoopte geval dat niet alle dertig loten worden verkocht, stort ik het geld terug aan degenen die er wel al eentje of meer hadden gekocht. Promise, cross my heart.
Voor meer informatie en/of bankgegevens kun je me een privé bericht sturen of mailen naar info@hjimvangasteren.eu

Foto in kleur, klik hier
Foto in zwart-wit, klik hier

Met dank aan Rim Beckers Kartoon.nl
De tentoonstelling is te zien t/m 30 oktober 2016 bij Gemeentemuseum Jacob van Horne, Weert.

Mijn toespraak bij de opening van de expositie ‘Over hoeren & madonna’s’ in gemeentemuseum Jacob van Horne in Weert op 7 augustus 2016

Hartelijk dank voor jullie komst vandaag.

Eigenlijk was ik van plan mijn toespraak van vorig jaar bij museum van Bommel van Dam te hergebruiken. De titel was ‘Wie is de andere hoer?’. Het thema is nog steeds actueel: oordelen, beoordelen, veroordelen op basis van de buitenkant. Dat is onmogelijk. Je kunt op die manier een ander niet op juiste waarde schatten.

Maar afgelopen vrijdag was ik bij mijn 93-jarige vader op bezoek. Zoals zo vaak inspireerde hij me tot het schrijven van een stuk. Hij vertelde dat hij sterk was geworden mede dankzij tegenslagen in zijn leven. Hij had een gepassioneerde blik in zijn ogen en ik zag daarin de jongeman die hij ooit was geweest. Zijn innerlijk vuur brandt nog steeds.
Mijn leven gaat niet altijd over rozen dus ik kon me helemaal vinden in wat hij zei. Soms lijkt alles een gevecht. Tot nu toe kom ik telkens sterker uit de strijd. Elke dag leer ik bij.

Mijn vader maakt deel uit van de expositie ‘Over hoeren & madonna’s’. Niet alleen het zelfportret ‘The prodigal daughter’ dat we samen maakten maar ook een aantal documentaire foto’s. Deze foto’s laten zien hoe hij leeft. Het gebed is belangrijk voor hem. Samen eten ook. Als ik langskom probeert hij me altijd een bord zelfgemaakte soep voor te zetten. Als ik niet bij hem ben bidt hij de rozenkrans, voor anderen en voor mij. Met deze foto’s wil ik laten zien uit welk nest ik kom en probeer uit te leggen waarom hij en ik samen zo nu en dan een zelfportret maken. Tevens zijn de foto’s een eerbetoon aan mijn vader. Hij steunt me door dik en dun, terwijl we op het eerste gezicht misschien twee werelden van verschil lijken en men daarom die steun vaak niet verwacht.

Dat zette me aan het denken. Ik bewonder mijn vader en hij mij. Ik vind dat hij gezien mag worden in een museum. Maar mogen we niet allemaal gezien worden in een museum? Elk mensenleven is een kunststuk. Volgens mij gaat deze tentoonstelling dáárover. Bijbelse vrouwen, elk met hun eigen verhaal. Het groepsportret ‘On ordinary women’ waarop diverse vrouwen te zien zijn zoals hoeren, nonnen, gendervrouwen, lesbiennes, biseksuelen, moslima’s, katholieken, Duitse, Nederlandse, Poolse. Een babymeisje van twee weken. Tot welke vrouw zal zij uitgroeien? En ook Laura die vlak vóór de expositie van vorig jaar onverwachts overleed en daarmee onbedoeld deze groepsfoto compleet maakte. Ze knokte zó hard voor een beter leven. En toen ging ze dood.
Nieuw leven. Levensverhalen. De dood. Het zit allemaal in dit groepsportret.

On ordinary women, 2015

We kunnen ons beter niet laten beïnvloeden door wat anderen van ons denken. Of wat er over ons wordt geschreven net zoals de veelal mannelijke vertellers in de bijbel over vrouwen als Eva, Maria-Magdalena, Ruth, Rachab, Delilah enzovoorts hebben gedaan. Het is hùn perceptie die op papier werd gezet. Waaruit kwam die voort? Onzekerheid? Bewondering? Angst? Overheersing? Het dekt nooit de lading.
De mening van een ander over jou is niet belangrijk. Ieder mens is uniek. Laten we ons op onszelf concentreren om het maximale uit dit leven te halen. Laten we goed zijn voor onszelf en voor anderen. We kunnen van elkaar leren.

Het is toch juist fantastisch dat we allemaal verschillend zijn? Omarm dat en omarm elkaar.

©Lilith

Vom Urbanite dem Stadtmagazin für Dresden wurde das Selbstporträt ‘Threesome’ von mir als einzige Illustration für die ganze Ostrale verwendet. Krass, aber toll.
Vielen Dank Pit Kinzer für die Information. Und viel Erfolg in Dresden. Kuss.

‪#‎lilithlove‬ ‪#‎lilith‬ ‪#‎photography‬ ‪#‎selfie‬ ‪#‎selfportrait‬ ‪#‎art‬‪#‎contemporaryart‬ ‪#‎sex‬
Follow me on instagram: lilith_photographer

7 augustus – 30 oktober 2016
‘Over hoeren & madonna’s’

It’s all about mutual love and respect.

The prodigal daughter, 2010

Ik een covergirl? Wie had dat gedacht?

Quote Naakte Lunch: Zoals we het schrijfadvies voor aspirant-schrijvers en iedereen die werk wil maken van zijn of haar schrijfcarrière in het leven hebben geroepen, kan je nu als fotograaf een fotoadvies aanvragen waar je feedback krijgt op een foto of een masterclass fotografie bij ons volgen (aanvang medio augustus). Bij de laatstgenoemde zullen we niet ingaan op de techniek van het fotograferen, maar hoe je met beeldelementen een verhaal vertelt in gerichte opdrachten en een duidelijke uitleg. De eindbeoordeling van deze masterclass ligt in handen van Henriette van Gasteren en een van de deelnemers maakt kans op een publicatie in het magazine.
Lees meer over deze masterclass hier

There I go, on my way to Dresden 10. Internationale Ausstellung zeitgenössischer Künste
Ostrale’016 Error:X I can relate to that 😉

Plakje zelfgebakken cake voor onderweg? Gastvrij Limburg.
Gute Reise! (foto door Krissi van Gasteren)

Artist Lieve Prins decorated me and now I am part of her new series. Proud!

Mijn zelfportret ‘Side table’ voorop Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. Zie je dat mijn werk gezond is voor lichaam en geest!

This is exactly how I feel today.
I cannot find the right words, that’s why I use body language.
Think of me, please…

Shooting myself in a stranger’s house, no one else present, feels like having a secret.
My series ‘A house is not a home’ (self-portraits in strangers’ houses) continues.

Nailed it, cut another hedge. I am done.

The work is done. And today…. it’s time to play.
1-2-3…..10! Ready or not, there you come.

Dear hortensia, 2011

Dance with me!!! Received good news twice; last week and today. Let’s celebrate!
( Filmstill from my first stopmotion ever. View it on YouTube )