Na mijn scheiding in januari 2007 heb ik de trouwfoto aan de muur in mijn vaders huis vervangen door een foto van mezelf, in m’n eentje. Op dat moment had ik geen idee van wat me te wachten stond. Ik vond het vreselijk eng om te scheiden. Ik wou niemand verdriet doen. Mijn kinderen niet, mijn vader niet. Vrijheid was echter belangrijk voor me. Niet dood gaan van binnen nog meer. Vandaar dat ik ondanks mijn angst besloot alleen verder te gaan. Alleen, maar samen met mijn kinderen. Zonder enige zekerheid op welk gebied dan ook. Behalve de zekerheid van wederzijdse liefde van/voor mijn kinderen en van/voor mijn vader. Ik voorvoelde dat veel nare dingen te gebeuren stonden. De realiteit bleek uiteindelijk zelfs groter dan mijn fantasie.

Inmiddels zijn we heel wat jaren verder. Mijn vader heeft sinds vandaag in het verzorgingshuis niet genoeg wandruimte om mijn foto op te hangen. Dat is niet erg want ik zit in zijn hart. Het is geen zelfportret, toch is het een foto die me recht doet. Een foto die typeert hoe ik in het leven sta. Rug recht, borst vooruit, haren in de wind. Ik laat de angst niet regeren. Op een of andere manier hoort deze foto niet thuis in mijn eigen huis, vandaar dat ik hem weg doe.

Deze foto, die met mijn vader is mee gereisd vanaf mijn ouderlijk huis naar zijn appartement is vanaf vandaag bij opbod te koop. Ik lever er een zelfportret van mijn vader en mij samen bij. Dit zelfportret heb ik vijf jaar geleden gemaakt toen hij 90 jaar werd. Hij bedacht de titel: ‘Veilige haven’. Ik noemde het: ‘Still life’. Afmeting 13 x 18 cm. Gesigneerd door mijn vader en mij. Want hij heeft me altijd gesteund en doet dit nog.

Het startbedrag voor deze twee foto’s samen is € 115,00 inclusief btw en verzending binnen Nederland. Wie wil, wie biedt? Dit kan tot vrijdagavond 17 augustus 2018.

Stuur me een pm of mail naar info@hjimvangasteren.eu