Denk je aan zelfmoord? Er staan mensen voor je klaar. Je kunt 24/7 anoniem bellen of chatten. 
Bel gratis 0800-0113 113 zelfmoordpreventie 
of 0800-0188 Centrum Seksueel Geweld 

Sylvana’s vader, Roger, is een steunpilaar voor Silent Scream. Zijn geliefde dochter, Sylvana Smeets, leeft voort in het boek en de reizende tentoonstelling. Voordat haar leven tragisch eindigde, schreef ze zelf een boek vol gedichten die haar innerlijke wereld blootleggen (‘Hoop en sterren aan de hemel’). In haar gedichten verwoordde ze het hartverscheurende leed dat ze na seksueel misbruik doormaakte. Roger deelde een van haar ontroerende teksten met mij om te gebruiken voor de crowdfundcampagne. Hij gelooft, net als ik, dat er veel meer gesproken moet worden over seksueel misbruik. Dankjewel, Roger, voor jouw immense vertrouwen in Silent Scream en in mij. Ik wens je enorm veel kracht en liefde toe.

Doneer en/of deel via deze link: Silent Scream Boek

WEER IS HET ZOVER

Weer is het zover.
Kan ik dit leven niet meer aan.
De paniek, de pijn en de wanhoop bekruipen mij.
Daar komt weer een traan.
Zachtjes, zodat niemand mij kan horen.
De lampen worden ineens wat minder fel.
De demonen in mijn hoofd komen naar voren.
Geluiden worden minder luid,
mijn gedachten beginnen me te storen.
Het is enkel ik en mijn duistere hoofd.
Ik en mijn gedachten.
Ik grijp naar een mesje,
en snij in mijn arm.
Want dat is wat op dit moment de pijn even verdooft.
Voor ik het weet zit mijn hele arm onder het bloed,
en begin ik me steeds verder af te sluiten.
Dit is wat jij met me doet!
Door jou voel ik deze intense pijn, schaamte en vernedering.
Alles wat jij met me deed buiten,
is ervoor zorgen dat ik nu niet meer wil leven.
Waarom moest je me ook nog eens bedreigen?
Weet je wel dat ik door jou elke dag uit angst sta te beven?
Nee, ik wil er niet aan denken.
Ga verder met de sneden in mijn arm.
Hopend om jou en de pijn die jij meenam weg te denken.
Dan word ik gevangen in mijn eigen hoofd,
hoor ik ze binnenkomen.
Ze willen mij helpen,
maar het enige wat de pijn verdooft
is mij pijn doen.
Hopend dat ik nooit meer van mijn vrijheid word beroofd.

Sylvana Smeets (Roermond 2002)